Jakim sposobem przygotowywać się do jazdy konno? Gadżety i ubiór

Ze względu na temperament oraz budowę odróżnia się konie gorącokrwiste oraz zimnokrwiste. Te pierwsze mają lekką konstrukcję oraz są zwinne oraz szybkie. Używa się ich do zawodów sportowych, jazdy rekreacyjnej, wyścigów. Przykładem konia gorącokrwistego jest koń rasy arabskiej. Gorącokrwiste rumaki są energiczne, lecz mają także delikatniejszą sierść, porządnie sprawdzają się w płonącym klimacie. Są to konie niezmiernie olśniewające. Konie zimnokrwiste są spokojniejsze, zdecydowanie mniej ruchliwe. Są również znacznie silniejsze oraz masywniejsze aniżeli konie gorącokrwiste.

Są duże. Te konie używane są do cięższych prac rolniczych czy transportowych. Nie są szybkie i nie muszą być – pracują z reguły w stępie. Konie zimnokrwiste są na tyle masywne, iż nieraz przypominają kuce, mają wiele cech tych krępych koni – do jazdy na nich warto posiadać koszulki jeździeckie. Banalnym koniem zimnokrwistym jest ciężki oraz wytrzymały perszeron. Uważa się, iż konie zimnokrwiste pochodzą z leśnych koni z północnej Europy, innymi słowy zwierząt, jakie przeżyły epokę lodowcową. Mają w związku z tym grubą sierść. Co zajmujące, w średniowieczu to oczywiście te ciężkie, choć nieduże konie były wierzchowcami rycerzy i stawały z nimi do boju.

Konie zimnokrwiste nie wyglądają tak wdzięcznie, jak te gorącokrwiste, lecz za to lepiej sprawdzają się w hipoterapii. Koń zimnokrwisty ni wygra wyścigu, jednak za to pociągnie za sobą wóz. Są też konie srokate, innymi słowy takie, które mają wielkie i nieregularne białe plamy (białe włosy) na różowej skórze. Pomiędzy nimi są obszerne płaty innego koloru na czarnej skórze. Częste w baśniach oraz powieściach są kobyły kare. Czyli najzwyczajniej w świecie są czarne, od ogona po grzywę.